Sessizliğin Kapısı

Yalnızlık, kayıp bir denizde yelken açmak. Hepimizin içinde gizlenen karanlıkta dans eden hayali. Bazen bir hüzünlü rüyasının içine dalma isteği. Kimimiz bu yalnızlığı kaçarak yaşar, kimimiz ise bu karanlığa düşüp.

  • Kendimizi bulmak için yola koyuluruz
  • Yalnızlığın içinde bir ayna görebiliriz

Gerçekleşebilir mi hiç bu yalnızlığın ışığı?.

İnsanın Noktası

İnsanlık yolunda süreçte, sonunda kendisini unutkanlığa sürükleyen bir noktası ile karşılar mı?

Anlayışımız bu soruyu açıkça irdeler.

  • Gizemlerin ardında gizlenenler
  • Gerçekliğimizle yüzleşmekten kaçıyoruz
Bu evrensel soru bizi düşündüren bir gerçeklikle yüzleşmeye zorlar.

Geçmişimiz tehlikeli olabilir, ancak insanın yaratıcılığı onu her zaman taşıyan bir umut ışığı olarak kalacaktır.

Varoluşun Çökerteği

Hayatımızda hep sıkıntımız var. Her zaman bir şeyler özlediğimiz, hep bir eksiklik hissediyoruz. Bu tebessüm belki de hayatın boşluğu, içinde bulunduğumuz durumun bize verdiği zorluk.

Bu durumu kabullenmek kolay değil. Ama bu boşluğu fark etmek ve onunla işlemlemek bize belki de hayatın gerçek anlamını fark etmemizi mümkün kılar.

Bu boşluğu doldurmaya çalışmak hepimizin elinde. Ama belki de en doğru yol, bu boşluğu anlamak. Çünkü o boşluk bize potansiyelimizi gösterir.

Hayatı'nın Etrafı

Varoluşun sözücükleri bizi hep çapraz bir şekilde düşünmeye sevk eder. Zamnının derinliklerine inmek, kendimizi anlamak için bir arayış.

  • varoluşa
  • Düşünceye

Boğulan Bir Sesin Fısıltısı

Şehrin kalbinde, sokak lambalarının soluk ışığı altında parlıyordu bir çığlığın sesi. Hava adeta ürperticiydi, o kadar gerçekçi ki, sanki her şeyin içinde kayboluyorsunuz gibi hissettiriyordu. Sırlarınızı çığlığın arkasında gizlenmiş bir şekilde beliriyor ve sizi karanlığa Nek insan sürüklüyor gibiydi.

  • Her sessizlik, bir çığlığın sesiyle kıvrılırken, gözlerimizde korkunun tohumları filizlenmeye başlıyordu.
  • Sessizlik içinde kaybolmuş bir çığlık, her köşede, her gölgede gizleniyor gibiydi.

Kayıp Ruhun Hikayesi

Bir efsane sözde bir dünyada geçiyor. Karanlık bir ormanda, sadece örtülü ruhlar yaşar.

Kırgın Ruhlar, kaybedilen anılardan çözülemeyen sıkıntıları ile dolu.

Bu ruhlar, kendi kaybını arayan barışı.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *